[slideshow]

Διεθνιστική εκδήλωση για τις εξελίξεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου

Από: Εθνικιστικής-Αντιμιλιταριστική Πρωτοβουλία, Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση, Αριστερές Οργανώσεις και Συλλογικότητες.

Στις 11 Νοεμβρίου στο Πολυτεχνείο (αίθουσα Γκίνη) πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με θέμα τις εξελίξεις στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου με ομιλητές από την Τουρκία την Κύπρο (βόρεια και νότια). Συντονιστής της συζήτησης ήταν ο Τάσος Κωστόπουλος.

Στο παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να δείτε τα βίντεο από την εκδήλωση

ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

 

 

Ακούστε τη συνέντευξη-συζήτηση με τη συμμετοχή συντρόφων απο την ομαδα ΑΝΤ.ΑΡ.ΤΕΣ και  του διεθνιστικού αντιπολεμικού κινήματος στον διαδικτυακό σταθμό Βαθύ Κόκκινο

Την τετάρτη 23/11/2011 έγινε συζήτηση στο διαδικτυακό ραδιοσταθμό βαθύ κόκκινο με τη συμμετοχή ενός συντρόφου μας απο την κυπριακή ομάδα ΑΝΤ.ΑΡ.ΤΕΣ  και άλλων φίλων και συντρόφων για τις ραγδαίες εξελίξεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής αλλά και των Βαλκανίων, με πυροδότη το μοίρασμα των ΑΟΖ και τη σκληρή γεωπολιτική μάχη ανάμεσα σε Ελλάδα-Κύπρο-Τουρκία-Ισραήλ, αλλά και τη συνολική ιμπεριαλιστική διαμάχη στην οποία εμπλέκονται οι ΗΠΑ, η ΕΕ, η Ρωσία και η Κίνα. Η συνέντευξη – συζήτηση αυτή έγινε ανάμεσα σε ένα μέλος της Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης στην Ελλάδα, ένα μέλος της οργάνωσης μας και ένα μέλος της Αντιεθνικιστικής Αντιμιλιταριστικής Κίνησης επίσης στην Ελλάδα. Όσοι δεν είχατε την ευκαιρία να τη ακούσετε χτες, μπορείτε να τη ακούσετε ή να κατεβάσετε το αρχείο στον πάρακατω σύνδεσμο

6/12/08 ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ…

Τρια χρόνια απο τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, τρια χρόνια μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη. Μια εξέγερση που σηματοδότησε την έναρξη μιας καινουργιας εποχής, όπου κράτος και κεφάλαιο γίνονται όλο και πιο επιθετικοί απέναντι στην κοινωνία. Οι αντιστάσεις ανα το παγκόσμιο μεγαλώνουν: εργατικοί αγώνες σε Ελλάδα/Γαλλία/Ισπανία, πολύμηνη φοιτιτική εξέγερση στη Χιλή, ο αραβικός κόσμος στις φλόγες, κινήματα καταλήψεων παντού… Στην Κύπρο όμως; Το κεφάλαιο επιτίθεται και οι προοπτικές κοινωνικής/ταξικής αντίστασης φαντάζουν χλωμές. Ο πατριωτισμός κι ο εθνικισμός εξαπλώνονται, το κράτος παίρνει οικονομικά μέτρα, διαφόρων είδων “αφυπνησμένοι/αγανακτησμένοι” παίζου παχνίδια πολιτικής σκοπιμότητας και η ενδυναμομένη δεξιά επανέρχεται στο προσκήνιο.

ΤΩΡΑ ΜΙΛΑΜΕ ΕΜΕΙΣ

ΠΟΡΕΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2/12

19:30 ΠΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Θα ακολουθήσει προβολή και συζήτηση στην πλ. Φανερωμένης

http://skapoula.espivblogs.net/

 

Βράδυ 6 Δεκέμβρη, 2008, Εξάρχεια. Ο μπάτσος Κορκονέας δολοφονεί τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Τις επόμενες μέρες η Ελλάδα έζησε τη σφοδρότερη εξέγερση εδώ και δεκαετίες – εξέγερση η οποία δεν περιορίστηκε μόνο σαν απάντηση στη δολοφονία του Αλέξη, αλλά έγινε απάντηση στην καθημερινή καταπίεση και μιζέρια. Καταλαμβάνονται πανεπιστήμια και άλλα κτίρια, γίνονται πορείες, συγκρούσεις, απαλλοτριώσεις και μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας εξεγείρονται και επιτίθενται.

3 χρόνια μετά, και τίποτα δεν φαίνεται να έχει αλλάξει. Ή μήπως όχι? Στην Ελλάδα ο Δεκέμβρης άφησε μια παρακαταθήκη αυτοοργάνωσης, είτε από τις καταλήψεις που εμφανίστηκαν, είτε από διάφορα εγχειρήματα όπως τα αυτοδιαχειριζόμενα πάρκα και τις συνελεύσεις γειτονιάς, που προτάσσουν έμπρακτα την αντιιεραρχική κοινωνική οργάνωση. Η εξέγερση σηματοδότησε την αρχή μιας παγκόσμιας περιόδου όπου η εξουσία γίνεται όλο και πιο επιθετική, αλλά οι αντιστάσεις δυναμώνουν – παντού. Στην μισή Ευρώπη τα κράτη εξαπολύουν επίθεση με «μέτρα λιτότητας» ενάντια στην κοινωνία, σε κάθε γωνιά της γης όμως όλο και πληθαίνουν αυτοί που μπροστά στο ζοφερό μέλλον που μας ετοιμάζουν επιλέγουν να αντισταθούν. Από τις απεργίες στην Ελλάδα, μέχρι τον πολύμηνο αγώνα των φοιτητών στην Χιλή, από μαθητικούς αγώνες και το ξέσπασμα των περιθωριοποιημένων στο Λονδίνο μέχρι τα κινήματα των καταλήψεων που εμφανίζονται παντού, από τους κοινωνικούς αγώνες στη Γαλλία μέχρι την αυτοοργανωμένη γενική απεργία στο Όκλαντ της Αμερικής, από τις εξεγέρσεις του Αραβικού κόσμου μέχρι την κατάληψη της Wall St. Στην καρδιά του καπιταλισμού.

Στην Κύπρο όμως? Τα πράγματα δεν φαίνονται και τόσο καλά… Ραγδαία άνοδος του εθνικισμού σε ένα νησί που άλλωστε έχει παράδοση στην ακροδεξιά, «αφυπνισμένοι», «αγανακτισμένοι» και λοιποί (οι οποίοι σε συνδυασμό με τα οικονομικά μέτρα αποτελούν μορφή της επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στην κοινωνία) να αναμετρούνται σε παιχνίδια πολιτικής σκοπιμότητας με το ΑΚΕΛ, βλέπουμε την νεκρή από χρόνια αριστερά να γυροφέρνει το κουφάρι της, μια ενδυναμωμένη δεξιά, την εκκλησία και την εθνικιστική της υστερία, καθώς και τον πολιτικό ρόλο που προσπαθεί να παίξει.  Ο αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση δυστυχώς φαντάζει ανύπαρκτος. Γιατί όμως? Μήπως οι λογικές του συστήματος που μας θεωρεί αναλώσιμους, οι ίδιες λογικές δηλαδή που σκότωσαν τον Αλέξη, δεν εμφανίζονται εδώ? Μήπως η απαξίωση για την ανθρώπινη ζωή δεν είναι ολοφάνερη? Το σύστημα μας σκοτώνει καθημερινά, με την καταπίεση και την εκμετάλλευση που επιβάλλει: στο δρόμο, στους χώρους εργασίας, στο σχολείο, στο στρατό… παντού. Το είχαμε ξαναπεί για τα γεγονότα στο Μαρί. Το σύστημα δολοφονεί: όχι μόνο σε κάποιες «άτυχες στιγμές» ή σε κάποια «μεμονωμένα περιστατικά» αλλά κάθε μέρα, συνεχώς. Μήπως στην Κύπρο δεν εμφανίζονται τα σημάδια του γενικευμένου εργατικού μεσαίωνα που οι κυρίαρχοι προσπαθούν να επιβάλουν? Η απάντηση βρίσκεται στα χιλιάδες εργατικά ατυχήματα, στην αυξανόμενη ανεργία, και στα «μέτρα λιτότητας.» Ως μαθητές και μελλοντικοί εργαζόμενοι οφείλουμε να πάρουμε θέση, τώρα που οι εργαζόμενοι βρίσκουν τον εαυτό τους στο έλεος των αφεντικών, να κρατήσουμε ζωντανή την μνήμη των ταξικών αγώνων και των κεκτημένων που κέρδισαν (τα οποία μέχρι πρότινος θεωρούνταν δεδομένα, όπως το οκτάωρο – όχι πια!), χωρίς να πέφτουμε στην παγίδα να ζητάμε καλύτερους όρους σφαγής, αλλά κρατώντας πάντα το όραμα της ανατροπής. Να αντιληφθούμε την κρίση ως κοινωνικό φαινόμενο όπου οξύνεται ο κοινωνικός ανταγωνισμός και η πάλη των τάξεων. Οργή λοιπόν, όχι για έναν «κακό μπάτσο» ή κάποιες «λανθάνουσες αποφάσεις» των κυρίαρχων. Συνειδητοποιημένη οργή ενάντια στην εξουσία και τις αντιλήψεις που τη στηρίζουν.

Γι’ αυτό λοιπόν, καιρός να ακουστούμε. Καιρός να προτάξουμε στην πράξη την αξιοπρέπεια και την αντίσταση. Καιρός να πάρουμε τον αγώνα στα χέρια μας, μακριά από κάθε είδους καθοδηγητές, αρχηγούς, και υποκινητές. Καιρός να αγωνιστούμε, για μια κοινωνία ισότητας-αλληλεγγύης-ελευθερίας, για να ξεφορτωθούμε επιτέλους τις αλυσίδες της εξουσίας και της βαρβαρότητας.

Τώρα μιλάμε εμείς!

Πορεία, Παρασκευή 2/12 19:30 Πλ. Ελευθερίας

Μαθητική ομάδα σκαπούλα / skapoula.espivblogs.net

Ο Majid από το Ιράν που κρατείται 4 ολόκληρα χρόνια άδικα των αδίκων αν και αρχικά είχε αναθαρήσει από την απελευθέρωση των συγκρατουμένων του στην συνέχεια δυστυχώς και υπό την τεράστια ψυχική πίεση ανασφάλειας και αβεβαιότητας που νοιώθει και μη μπορώντας να αντιληφθεί γιατί αυτός που κρατείται 4 χρόνια και άλλοι που κρατούνται πολύ περαν του ενός έτους, δεν αφέθηκε ελεύθερος ακόμα

όπως ενημέρωσε την αστυνομία επαναρχίζει την απεργία πείνας παρά τις εισηγήσεις να κάνει υπομονή τουλάχιστον μέχρι την δευτέρα που θα ξεκαθαρίσουν περισσότερο τα πράγματα μετά και την σημερινή πολύ σημαντική θετική εξέλιξη

Είναι αυτό δυστυχώς που δεν συνειδητοποιούμε και δεν αντιλαμβανόμαστε όλοι μας που και να θέλουμε δεν μπορούμε ούτε καν να διανοηθούμε σε τι κατάσταση βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι αφού εμείς μπορούμε από την άνεση του υπολογιστή μας της πολυθρόνας και του καναπέ να μένουμε κολλημένοι στον εγωιστικό μας μικρόκοσμο και στην βολή μας

Μιλάμε για ανθρώπους και όχι για πράγματα ούτε για ζώα, κανένας δεν τους κάνει χάρη να τους συμπεριφέρεται με αξιοπρέπεια

Αν το καταλάβουμε αυτό τότε ίσως τούτος ο άθλιος κόσμος γίνει λίγο καλύτερος

Μια πρώτη νίκη δικαίωσης του αγώνα των κρατούμενων μεταναστών και των αλληλέγγυων!!

Αναμένουμε και ελπίζουμε για την συνέχεια!!!

http://osr55.wordpress.com/

Το σύμφωνο της κοινωνικής ειρήνης έσπασε…

Τους τελευταίους 5 μήνες γίναμε όλοι μάρτυρες σημαντικών εξελίξεων στο νησί αυτό  και στον λαό που το αποτελεί.

Καθημερινά σε εφημερίδες, κανάλια και διαδίκτυο κατακλυζόμαστε από την προπαγάνδα του κράτους και των αφεντικών. Αναλυτές, επιστήμονες, δημοσιογράφοι και διάφοροι «ειδήμονες» του είδους,  μας κρατάνε ενήμερους για τα «πάντα».  Την έκρηξη στο Μαρί, την οικονομική κατάσταση της χώρας, την εκμετάλλευση  υδρογονανθράκων, την οικονομική κρίση κλπ.

Κανείς όμως δεν μας λέει ότι το θέμα είναι πολιτικό, ότι έτσι είναι ο καπιταλισμός, ότι είναι μια κρίση όχι μόνο οικονομική αλλά θεσμών, οράματος και νοήματος. Ένα θέμα ταξικό. Γιατί εκτός από την ενδοκαπιταλιστική σύγκρουση μεταξύ των αφεντικών, είναι και ένας ταξικός πόλεμος και την κρίση τους  θα την υποστεί η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα  αν δεν αρχίσουν να επιτίθενται.

Η έκρηξη στο Μαρί εκτός από τις συνέπειες που είχε,  μας έδειξε και πολλά άλλα στοιχειά που φυσικά τα Μέσα Μαζικής Ε(ξ)ημέρωσης  με έντεχνο τρόπο προσπέρασαν. Ότι δηλαδή η εξουσιαστική οργάνωση της κοινωνίας μας, οι ιεραρχικοί δεσμοί της και  οι θεσμοί – θέσεις τους είναι μια απάτη. Είναι προϊόν της επικράτησης των αφεντικών στον κοινωνικό-ταξικό πόλεμο.

Βλέπουμε καθαρά ότι τα αφεντικά, κυβερνώντες ή μη δεν έχουν το αλάνθαστο και είναι ανάξιοι – ανίκανοι να καθορίσουν την δικιά μας ζωή και όνειρα. Το μόνο που κάνουν είναι να προστατέψουν την αστική δημοκρατία τους, την βόλεψη τους και φυσικά αυτό το έκτρωμα που λέγετε καπιταλισμός.

Η κυριαρχία τους επιβάλλεται μέσω της παραγωγής μιας ψευδούς εικόνας για την αναγκαιότητα της ύπαρξη τους. Τα ΜΜΕ εκμεταλλευόμενοι την βαθιά μας εξάρτηση από την εξουσία και την  τηλεόραση προσπαθούν να μας πείσουν ότι για όλα αυτά που συμβαίνουν φταίει η υπάρχουσα κυβέρνηση και σαν λύση μας παρουσιάζουν την αλλαγή της με κάποια άλλη που τους βολεύει καλύτερα.

Έτσι παρουσιάστηκε  το φαινόμενο των «αγανακτισμένων».  Ένα συνονθύλευμα από φασίστες, εθνικιστές, ρατσιστές, επιχειρηματίες, βουλευτές, μικροαστούς και ανέντακτους να μιμούνται τα διάφορα κινήματα που ξέσπασαν στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη  Ευρώπη αλλά με εντελώς άλλη προοπτική. Την άνοδο της «δεξιάς» στην εξουσία.

Βέβαια ούτε λόγος δεν γίνετε για την  καθημερινή επίθεση σε κάθε πτυχή της ζωής μας βάζοντας μας να δουλεύουμε μέχρι να πεθάνουμε με μισθούς πείνας και υπό την απειλή της ανεργίας  επιδεινώνοντας μια ούτως ή άλλως μίζερη επιβίωση σʼ ένα σύστημα που είμαστε αναγκασμένοι να πουλάμε την εργατική μας δύναμη προκειμένου να επιβιώσουμε.

Ούτε λόγος δεν γίνετε για την στήριξη με δις ευρώ στις τράπεζες για να στηρίξουν την οικονομία των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των βιομηχάνων που βρίσκεται σε «κρίση».

Ούτε λόγος δεν γίνετε για τον αστικό μύθο της ύπαρξης της εθνικής φρουράς ως φορέα  ασφάλειας του νησιού που κάθε άλλο παρά  ασφάλεια δεν προσφέρει, αν αναλογιστεί κανείς τα πόσα εγκλήματα και αυτοκτονίες προκάλεσε. Ούτε επίσης για  το παζάρι δισεκατομμυρίων ευρώ που λυμαίνονται κάθε χρόνο στο όνομα της «προστασίας» μας από τον «εχθρό» που επινόησαν, ενώ στη πραγματικότητα προστατεύουν και εγγυώνται την ύπαρξη των ξένων και ντόπιων αφεντικών.

Ούτε λόγος δεν γίνετε για τις συνεργασίες που κάνουν για χάρη της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων με τις μεγαλύτερες ιμπεριαλιστικές πολεμικές μηχανές (βλέπε Ισραήλ, ΗΠΑ κλπ.) που κατακερματίζουν τον πλανήτη με εκατομμύρια μετανάστες και πρόσφυγες να καταλήγουν σε γκέτο σκλάβων ή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης  χωρίς χαρτιά, χωρίς δικαιώματα, σε μια κατάσταση διαρκούς ομηρίας.

Κάθε πτυχή αυτού του κράτους και της δημοκρατία τους μάς είναι εχθρική, ακριβώς επειδή δεν την ορίζουμε εμείς οι ίδιοι που καλούμαστε να την ζήσουμε. Βιώνουμε την εκμετάλλευση, την καταπίεση καθημερινά στους διάφορους ρόλους μας, έχοντας πάντα συνείδηση της πραγματικότητας.

Από αυτή μας τη συνείδηση πηγάζει η κριτική μας σε αυτήν την πραγματικότητα και ο αγώνας για την ανατροπή της. Ο αγώνας ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο είναι αγώνας για την ελευθερία.  Για να πάρουμε εμείς  οι ίδιοι οι εργαζόμενοι,  άνεργοι, καταπιεσμένοι  τις τύχες  στα χέρια μας και τον έλεγχο της ζωής μας χωρίς μεσάζοντες και νταβατζήδες.

Για αυτούς και τόσους άλλους λόγους το ψέμα της εθνικής ενότητας αποκαλύφθηκε, το σύμφωνο της κοινωνικής «ειρήνης» τους έσπασε και το πέρασμα από ένα κείμενο διαμαρτυρίας σαν και αυτό στην εξέγερση παραμένει πάντα ανοιχτό.

Το κράτος Τρομοκράτης Ισραήλ σταμάτησε τα «Κύματα της Ελευθερίας»

Το κράτος Τρομοκράτης Ισραήλ σταμάτησε τα «Κύματα της Ελευθερίας»

Για μια ακόμη φορά αναβίωσε η ιστορία της σύγκρουσης Δαυίδ-Γολιάθ με την πολεμική μηχανή του Ισραήλ να αναχαιτίζει δύο απλά γιότ, το καναδικό Tahrir και το ιρλανδικό Saoitse της αποστολής Freedom Waves (           Κύματα Ελευθερίας), με τους Έλληνες καπετάνιους Γιώργο Κλώντζα και Ζαχαρία Στυλιανάκη, στα οποία επέβαιναν 27 αγωνιστές μεταφέροντας  φορτίο φαρμάκων αξίας 30.00 δολ., επιδιώκοντας να σπάσουν τον Παράνομο αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας. Τα δύο πλοία είχαν ως αφετηρία λιμάνι στην νότια Τουρκία και πήραν απόπλου για Ρόδο, ενώ όταν βρέθηκαν στα διεθνή ύδατα επιχείρησαν να φτάσουν στη Γάζα.

Όταν οι τρεις φρεγάτες του Ισραηλινού Πολεμικού Ναυτικού πλησιάζοντας τα δύο πλοιάρια καθώς βρίσκονταν 48 ν.μ. από τις ακτές της Γάζας, ρώτησαν ποιος είναι ο τελικός προορισμός  και έλαβαν ως απάντηση «Τη βελτίωση της Ανθρωπότητας», το Ισραηλινό Υπουργείο Άμυνας διέταξε τη βίαιη κατάληψη των πλοίων από τους άνδρες των Ειδικών του Δυνάμεων.

Το Ισραήλ αποκάλυψε ξανά ότι παραμένει το κράτος Τρομοκράτης της περιοχής. Παρά τις όποιες εκκλήσεις για διάλογο, το ισραηλινό κατεστημένο σε καμιά περίπτωση δεν αναζητά ειρηνική-πολιτική λύση του Παλαιστινιακού ζητήματος, ικανοποιώντας τα δίκαια ιστορικά αιτήματα. Διαιωνίζει τη βάρβαρη κατοχή, διατηρεί σε καθεστώς φυλακής εκατομμύρια Παλαιστίνιους σε Γάζα και Δυτική όχθη, δολοφονεί κατά το δοκούν ηγέτες της Παλαιστινιακής Αντίστασης και μαχητές αυτής, ακολουθεί πολιτική εθνοκάθαρσης στην Ιερουσαλήμ και στα κατεχόμενα εδάφη μέσω των εποικισμών και με την συνδρομή των ΗΠΑ μπλοκάρει κάθε διεθνή αναγνώριση της Παλαιστινιακής Κρατικής οντότητας.

Ο αγώνας των Παλαιστίνιων, η διεθνή υποστήριξη και αλληλεγγύη των κινημάτων αποτελεί τη μόνη προοπτική του μακρόχρονου αγώνα ενός ηρωικού λαού που αρνείται την υποταγή. Αξίζει να σημειώσουμε τα εξής:

Το ιρλανδικό σκάφος είχε σαμποταριστεί πριν μερικούς μήνες στην Τουρκία.

Η ελληνική κυβέρνηση, πιστός στρατηγικός σύμμαχος του Ισραήλ είχε εμποδίσει το καλοκαίρι τον απόπλου από τα ελληνικά λιμάνια του Στόλου για τη Γάζα, με τον υπουργό ΠΡΟΠΟ Παπουτσή να διατάζει τους άνδρες του Λιμενικού να εμποδίσουν τους αγωνιστές σηκώνοντας τα όπλα τους ενάντια τους. Μάλιστα, το καναδικό πλοίο είχε προσπαθήσει να αποπλεύσει από τον Αγ.Νικόλαο, είχε εμποδιστεί από το Λιμενικό, ενώ οι συναγωνιστές είχαν συλληφθεί και καταδικαστεί  από την Ανεξάρτητη Ελληνική Δικαιοσύνη.

Δηλώνουμε ότι οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από Προστάτες. Η περιοχή βιώνει όλη την μαυρίλα και την υποκρισία της αστικής-ιμπεριαλιστικής πολιτικής. Το Τουρκικό κράτος εμπλέκει στις ιμπεριαλιστικές του αντιθέσεις με το Ισραήλ «την συμπάθεια του» για τον Παλαιστινιακό λαό ευκαιριακά, ενώ την ίδια στιγμή εξοντώνει με χημικά όπλα τους Κούρδους Αντάρτες. Το Ισραήλ πάλι παρουσιάζεται διαλλακτικό όσο βρίσκεται απομονωμένο πολιτικά, στηρίζει πρόσκαιρα τους Κούρδους αντάρτες, που θα τους αδειάσει στυγνά μόλις θα το επιβάλλουν τα κρατικά του συμφέροντα. Οι ελληνικές κυβερνήσεις των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ στα λόγια πιέζουν για λύση του Παλαιστινιακού ζητήματος, αλλά ουσιαστικά ενισχύουν το κράτος κατακτητή Ισραήλ.

Πρέπει τώρα να κλιμακώσουμε τους κοινούς μας αγώνες και την έκφραση της Αλληλεγγύης μας. Η καταπίεση του λαού της Παλαιστίνης ουσιαστικά αποτελεί στιγμιότυπο του παγκόσμιου  πολέμου τρομοκράτησης του κόσμου της εργασίας και των λαών, που οι ιμπεριαλιστές ονομάτισαν πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Αγωνιζόμαστε για την Ανατροπή της στρατηγικής στρατιωτικής συμμαχίας Ελληνικού-Ισραηλινού κράτους και την πλήρη διακοπή των σχέσεων με τους Τρομοκράτες των λαών της περιοχής.  Να αφεθούν τώρα ελεύθεροι οι συναγωνιστές μας που επέβαιναν στα πλοία και να τους επιτραπεί να επιτελέσουν το σημαντικό του έργο.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 00306932 955437

Diktiospartakos.blogspot.com

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=rbt5NMkofo8?rel=0&w=480&h=360]

Δηλώσεις από την συγκέντρωση αλληλεγγύης προς τους κρατούμενους μετανάστες απεργούς πείνας η οποία πραγματοποιήθηκε στις 3 / 11 / 2011 έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών στη Λευκωσία.

———————

Τι μας είπε σήμερα ο κύριος Ανδρέας Ασσιώτης στο Υπουργείο Εσωτερικών:

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=7xDujIOiLTU?rel=0&w=480&h=360]

Πρακτικά Συνέλευσης 1ης Νοέμβριου – Σκαλιά σχολείου Φανερωμένης
Αλληλεγγύη στους κρατούμενους μετανάστες απεργούς πείνας

Αρχικά έγινε ενημέρωση για τη συνέχιση της απεργίας πείνας των 52 κρατούμενων στο μπλοκ 10 που οδήγησε δυο κρατούμενους στο Γενικό Νοσοκομείο και ακόμα δυο στην ψυχιατρική μονάδα Αθαλάσσας . Σήμερα ακόμα 15 άτομα, κρατούμενοι στα κρατητήρια του αστυνομικού σταθμού Λακαταμιας ξεκίνησαν απεργία πείνας. Έγινε ενημέρωση για την άσκηση πίεσης προς τους απεργούς για διακοπή της απεργίας ακόμα μέσω των παιδιών και συγγενών τους για στέρηση του δικαιώματος φοίτησης σε σχολεία των παιδιών.

Η συνέλευση αποφάσισε:
• Να γίνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών την Πέμπτη 3 Νοέμβριου 2011 στις 13.30.

• Να δημιουργηθεί σελίδα στο facebook και να ενημερώνεται σε πραγματικό χρόνο για όλες τις εξελίξεις εντός και εκτός κρατητηρίων.

• Να κοινοποιούνται τα δελτία τύπου σε διεθνή και περιφερειακά όργανα ανθρωπινών δικαιωμάτων, βασανισμών και μετανάστευσης,

Κύριο μέλημα της συνέλευσης είναι να γίνουν ορατοί οι μετανάστες απεργοί πείνας και να ενημερωθεί το κοινό ότι η κράτηση τους γίνεται κατά παράβαση αποφάσεων Ανωτάτου Δικαστηρίου πέραν των 6 μηνών με ταυτόχρονη άρνηση επαναπατρισμού σε ορισμένες περιπτώσεις και χωρίς την εφαρμογή εναλλακτικών προς την κράτηση προνοιών του νόμου (όπως η χρηματική εγγύηση, παρουσία σε αστυνομικό σταθμό, εθελούσιος επαναπατρισμός ή προσωρινή άδεια παραμονής).

Μετά την συνέλευση αφού πάρθηκε απόφαση για συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο εσωτερικών την Πέμπτη, πραγματοποιήθηκε αυθόρμητη συγκέντρωση έξω από τον αστυνομικό σταθμό Λακατάμιας από 25 περίπου άτομα της συνέλευσης. Φωνάχτηκαν συνθήματα αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας και κατά των φυλακών αρχικά πίσω από τα κρατητήρια και στη συνέχεια μπροστά στην είσοδο του τμήματος. Στο συγκεκριμένο τμήμα βρίσκονται 15 μετανάστες απεργοί πείνας προς αλληλεγγύη στους άλλους απεργούς πείνας των κεντρικών φυλακών

Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για τους απεργούς – Οι απεργοί δέχονται απειλές και με τα παιδιά τους για να σταματήσουν – Πρέπει να υπάρξει μαζικότητα ΑΥΡΙΟ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ώρα 6 στην Φανερωμένη – Δεν υπάρχει απολύτως καμιά δικαιολογία για την ανοχή κανενός

Δεν θέλω να πω λεπτομέρειες από εδώ αλλά τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και δυστυχώς αυτό δεν γίνεται αντιληπτό

Υπάρχει απίστευτο κουκουλωμα από παντού

Μόνο η Cyprus Mail προς τιμήν τους ασχολήθηκε η δημοσιογράφος η Νάταλυ Χαμί επισταμένως με την υπόθεση και προσπάθησε να συνομιλήσει με την αστυνομία με τον γενικό διευθυντή του υπουργείου εσωτερικών αντρέα ασσιώτη

Ας σπάσει η συνωμοσία της σιωπής

Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για την ανοχή κανενός

Συνέλευση για συλλογικές αποφάσεις για δράση αλληλεγγύης σε αυτούς τους άτυχους ανθρώπους που είχαν την ατυχία και βρέθηκαν σε τούντον τόπο

Τρίτη ώρα 6 στα σκαλιά της Φανερωμένης στην παλιά Λευκωσία

Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές,
δεν διαμαρτυρήθηκα,
γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν κυνήγησαν για τους σοσιαλδημοκράτες,
δεν φώναξα,
γιατί δεν ήμουν σοσιαλδημοκράτης.
Όταν ήρθαν για τους συνδικαλιστές,
ούτε τότε φώναξα,
γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.
Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό,
δεν έκανα τίποτα,
γιατί δεν ήμουν καθολικός.
Όταν ήρθαν για τους Εβραίους,
παρέμεινα σιωπηλός,
γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Μετά ήρθαν για μένα,
αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί
και να φωνάξει μαζί μου.

-Martin Niemöller

Προτεστάντης ιερέας που αντιστάθηκε στους ναζί

πηγή:
http://osr55.wordpress.com/